Category: Καταλήψεις

ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ – ΠΕΜΠΤΗ 18/06 ΣΤΙΣ 18:00

poreia-uper-twn-katalhpsewn-18-06-15Ύστερα από συζητήσεις και προετοιμασίες αρκετών εβδομάδων, οι 3 καταλήψεις της πόλης μας, Αντιβίωση, Acta et Verba και Σαχίνη 3, προχωρούμε στη διοργάνωση διαδήλωσης υπέρ των καταλήψεων.

Στην πόλη που ζούμε δεν είναι όλα τα σπίτια ίδια. Φαντάζει απίστευτο, αλλά υπάρχουν 3 σπίτια που η χρήση τους δεν προϋποθέτει στεγαστικό δάνειο από την τράπεζα, τίτλους ιδιοκτησίας από το υποθηκοφυλακείο ή γεμάτο πορτοφόλι για να τα νοικιάσεις. Αυτά τα 3 σπίτια είναι οι 3 καταλήψεις των Ιωαννίνων. Στο μώλο η Κατάληψη Αντιβίωσηκαι στον πλάτανο οι καταλήψεις στέγης Σαχίνη 3 και Acta et Verba. Μπορεί να είναι λίγες, αλλά δεν είναι μόνες. Αποτελούν κομμάτι μιας πρακτικής που είναι απλωμένη σε κάθε γωνιά της χώρας, ως μέσο που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του αγώνα για να καλύψουν τη βασική τους αναγκη για στέγη, και όχι μόνο.

Τι το ιδιαίτερο έχουν αυτά τα σπίτια;

Στο σύστημα που ζούμε, τον καπιταλισμό, κάθε αντικείμενο που παράγεται δεν μας προσφέρεται απλόχερα για χρήση, αλλά προορίζεται να πουληθεί και να αγοραστεί. Μόνο εάν έχεις τα απαιτούμενα χρήματα σου επιτρέπεται να τα χρησιμοποιήσεις, ακόμα κι αν αυτά είναι βασικά για την επιβίωση σου. Έτσι και με τα σπίτια: μόνο εφόσον κάποιος αγοράζει και κάποιος κερδοφορεί, μπορεί το εμπόρευμα-κατοικία να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη της ανάγκης για στέγη. Ασχέτως εάν το νοικιάζεις με το μήνα, το ξεπληρώνεις στην τράπεζα ή σε κατασκευαστή, ή το πληρώνεις κατ’ έτος στην εφορία. Τα κατειλημμένα σπίτια δεν έχουν ανταλλακτική αξία. Η μόνη τους αξία, που δε χωρά στα πλαίσια της αγοράς, είναι η ίδια τους η χρήση, για την κάλυψη της ανάγκης μας χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος. Για να μένουμε σε αυτά δεν κερδοφορεί κανένας. Δεν είμαστε ούτε νοικάρηδες, ούτε ιδιοκτήτες.

Στα κατειλημμένα σπίτια ανθίζει ένας άλλος αξιακός κώδικας. Οι καταλήψεις είναι τόποι όπου οι ανθρώπινες σχέσεις δε διέπονται από τον ανταγωνισμό, την επίτευξη κέρδους, την με κάθε μέσο κοινωνική άνοδο. Αντίθετα, εκεί μέσα, προσπαθούμε να απαντάμε στα ερωτήματα που θέτει η ίδια η ζωή με έμφαση στην ελευθερία, το σεβασμό, την ισότητα, την αλληλοβοήθεια, τη συνεργασία, την κοινοκτημοσύνη, έξω από και ενάντια στα πατροπαράδοτα σχήματα της ελληνορθόδοξης πατριαρχικής και πυρηνικής οικογένειας. Οι καταλήψεις είναι το πεδίο εντός του οποίου οι απαντήσεις στους καθημερινούς εκβιασμούς της κυριαρχίας, δε δίνονται με γνώμονα το φιλοτομαρισμό, την ατομική ανέλιξη και το προσωπικό βόλεμα. Οι καταλήψεις, ως κομμάτι ενός συνολικότερου κινήματος, αντανακλούν τις προθέσεις μας για τη δημιουργία ενός κόσμου χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση και πάσης φύσεως διαχωρισμούς.

Γιατί ενοχλούνε αυτά τα σπίτια;

Οι καταλήψεις είναι η δικιά μας απάντηση στο βασικό ερώτημα “πως στεγαζόμαστε;”, όπως αυτή υπαγορεύεται από τις πολτικές μας θέσεις ενάντια στην ιδιοκτησία, το βασίκο στήριγμα της καπιταλιστικής-εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Για εμάς είναι απαράδεκτο να πληρώνουμε για να ζούμε, πόσω μάλλον όταν ο συνολικός αριθμός κατοικιών που σαν κοινωνία έχουμε παράξει, αρκεί για να στεγάσει όλους εμάς και άλλους τόσους. Είναι κάτι παραπάνω από γνωστό, ότι χιλιάδες κατοικίες παραμένουν αδιάθετες από τράπεζες, κατασκευαστές και ιδιοκτήτες, με σκοπό να κρατιέται ψηλά η τιμή του εμπορεύματος-κατοικία στην αγορά στέγης. Μια τρανή απόδειξη πως κύριο μέλημα είναι η κερδοφορία και όχι η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Η προστασία της κερδοφορίας, μέσω της κατοχύρωσης της ιδιοκτησίας, υπήρξε διαχρονικό μέλημα των κρατικών πολιτικών, ανεξάρτητα με το προφίλ που κάθε κυβέρνηση υιοθετεί: συντηρητικό ή σοσιαλιστικό, φιλολαϊκό ή εκσυγχρονιστικό, φιλελεύθερο ή ανθρωπιστικό. Όμως η δική μας πρόταση, που έχει εφαρμογή και στην πράξη, έρχεται να τα ανατρέψει όλα αυτά. Η κατάληψη άδειων κτιρίων βάζει μπροστά την ανθρώπινη ανάγκη κι όχι την κερδοφορία, τη χρήση κι όχι την ιδιοκτησία, το “εμείς” κι όχι το “εγώ”.

Η αντικαπιταλιστική πρακτική της κατάληψης αποτελεί βόμβα στα θεμέλια του κόσμου της ιδιοκτήσιας. Γι’ αυτό και η καταστολή τους ανέκαθεν υπήρξε μέλημα των κυβερνήσεων. Από την εποχή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και τις επιθέσεις στις καταλήψεις με ιδεολογικό όχημα τις “εστίες ανομίας”, στην εποχή ΣΥΡΙΖΑ και τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις με πρόφαση τη χρήση των κατειλημμένων κτιρίων για “κοινωφελείς σκοπούς”, το διακύβευμα παραμένει ίδιο: η προστασία της ιδιοκτησίας, η αποκατάσταση της ισορροπίας της αγοράς και πάνω απ’όλα το τσάκισμα κάθε φωνής αντίστασης. Έτσι εξηγείται η εκκένωση της Acta et Verba στα Ιωάννινα στις 06/04/15 (επανακαταλήφθηκε στις 11/04/15), η εκκένωση της κατάληψης Ντουγρού στη Λάρισα στις 10/05/15, η περικύκλωση με ΜΑΤ της κατάληψης Κένταυρος στη Ν.Φιλαδέλφεια στις 18/04/15, η διακοπή ηλεκτροδότησης στην κατάληψη Σχολείο στη Θεσσαλονίκη και οι προσπάθειες του δήμου Ζωγράφου για μετεγκατάσταση του ωδείου στο χώρο της κατάληψης Βίλα Ζωγράφου.

Προσφάτως δημοσιεύματα τοπικών εφημερίδων βάζανε στο στόχαστρο το κτίριο της Αντιβίωσης ως καταλληλότερο τόπο για τη μετεγκατάσταση των νηπιαγωγείων που μένουν άστεγα εξαιτίας της δημιουργίας αρχιτεκτονικής σχολής στο κέντρο της πόλης. Η δημοτική αρχή Μπέγκα – Κολόκα προσπάθει να κάνει πράξη το διακαή πόθο για εκκένωση της Αντιβίωσης, δημιουργώντας την πλασματική εικόνα πως οι “κακοί αναρχικοί στερούνε από τα παιδάκια τη μόρφωσή τους”. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια: δεν είναι η πρώτη φορά που η Αντιβίωση μπαίνει στο στόχαστρο. Μικρή είναι η πόλη κι όλοι γνωρίζουν, την “αξιοποίηση” της Αντιβίωσης για τους 17 μήνες που το κτίριο έμεινε στα χέρια του κράτους. Όσο είδαμε πρότυπο ιατρικό κέντρο στα κτίρια του παλιού Χατζηκώστα, άλλο τόσο θα δούνε τα παιδάκια νηπιαγωγείο!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό…

Οι καταλήψεις δεν είναι μόνο το σπίτι κάποιων ανθρώπων. Οι καταλήψεις στεγάζουν πολλές από τις διεργασίες του κινήματος. Ειδικά στην Αντιβίωση, όπου ο χώρος το επιτρέπει, στο ισόγειο της αναπτύσσεται ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, πολιτικού και πολιτιστικού περιεχομένου. Πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες στεγάζουν τις συνελεύσεις τους. Αμέτρητες εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, συζητήσεις και προβολές ταινιών έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν το έναυσμα για πολιτική ζύμωση και δράση. Φιλοξενήθηκαν αυτοοργανωμένες συναυλίες, γλέντια, πάρτυ και θεατρικές παραστάσεις, από τα οποία πέρασαν χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ποτέ να πληρώνουν είσοδο, χωρίς face control και φυσικά χωρίς χορηγούς. Οι καταλήψεις αποτελούν χώρο στέγασης υποδομών από τυπογραφεία, βιβλιοθήκες, μουσικά studio και εργαστήρια, μέχρι ιατρεία και ελευθεριακούς παιδικούς σταθμούς. Επιπλέον, οι καταλήψεις έχουν υπάρξει ασφαλείς τόποι για πολιτικούς πρόσφυγες και μετανάστες που αντιμετωπίζουν τις ρατσιστικές πολιτικές του ελληνικού κράτους.

Αντί επιλόγου

Χαιρόμαστε που με την πρακτική της κατάληψης αποτελούμε κι εμείς ένα μικρό εμπόδιο στη λειτουργία του κράτους και του κεφαλαίου. Αναγνωρίζουμε την ύπαρξη τους ως στοιχείο πλούτου του κινήματος και θα τις υπερασπιστούμε ως κομμάτι του. Ο πολλαπλασιασμός και η επέκταση τους δημιουργεί πραγματικό πρόβλημα στους καταπιεστές και στους εκμεταλλευτές μας. Η ύπαρξή τους βρίσκεται στην αντίπερα όχθη από τα κυρίαρχα πρότυπα, το lifestyle, οι νόρμες της κανονικότητας και η κουλτούρα που απορρέει από αυτά. Μέσα από αυτές μπορούμε να σηκώνουμε καλύτερα το ανάστημα μας απέναντι στα αφεντικά, να γινόμαστε αποτελεσματικότερες στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, στο δρόμο για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Παρακάτω θα βρείτε τα κείμενα των καταλήψεων.κειμενα

We are here – about the re-occupation of Antiviosi squat

WE ARE HERE

JANUARY 18th, 2015 – RE-OCCUPATION OF ANTIVIOSI* SQUAT

Ever since man started using the land for personal gain and profit and not for the collective coverage of his needs, the concept of ownership begins to form, which later expands not only on the land, but also on common goods, buildings, means of production, animals, even people. It is delimited by conceived or existent boundaries and those who possess it will defend it with violence in any form. Ownership is the means that makes wealth and power accumulation possible, a society based on inequalities and divided in classes, those of the powerful and the powerless, of the oppressors and the oppressed, of the privileged and the non-privileged. In that way, the concept of ownership is the foundation of the capitalist system.

In order to protect that wealth and power accumulation, the state operates with mechanisms that disarm the thinking and acting of society. Mainly through education, religion, the army and the constant propaganda by the
mass media, it attempts to create disciplined and obedient people that won’t stray from the nationalistic, militaristic, racist, religious, gender-related and sexist ideals, with the ultimate goal of them meeting the dominant expectations, acting individualistically, being productive and not going against their master, not questioning this system of prioritisation of human lives. For those who won’t settle for this model of life and who react, for those who want to be neither oppressors nor oppressed and who fight against this capitalistic form of society, there is the most vengeful mechanism of the state: cops and judges, prisons, “regular” or maximum security ones.

Us, since we see ourselves as fighting parts of society against all of those things, we can only question the concept of ownership in practice. This is why we chose to squat, so we can house our needs and desires on a daily basis, opposing the capitalist treaty, needs such as that of the accommodation of people as well as collectives or groups that will speak up, that will hold events and carry out actions hostile to the existent structure of society and the state. For us the existence of a meeting place for all those who are affected and at the same time fight against the system and every form of exploitation and authority is imperative. Therefore, we don’t want this squat to be used as an artificial island of freedom, meant for internal consumption for the people that will be actively involved in it, but as a center of struggle that will have day-to-day interaction with the neighborhood and the local community, with a view to the personal and social emancipation.

By squatting, we propose living in a spirit of collectivity and comradeship away from the cage-like apartment blocks that keep us apart, of solidarity among the oppressed against individualism and of self-organisation of our own processes and struggles, without hierarchy, against the logic of assigning and without any kind of mediators. We want to level against commercial relationships and the logic of profit that alienate our day to day lives. We don’t want human beings to be assessed according to origin, gender, appearance, sexuality, education or skill and that is why any racist, authoritative or sexist behavior has no place in this squat.

In an attempt to reappropriate the lost space and time that our comrades have struggled to win, we chose to re-occupy the building of the old Chatzikosta hospital, which was Antiviosi* squat for about five years, until August 29th, 2013 when it was evacuated against the background of suppression of squats all over Greece, which were targeted as houses of lawlessness. Although the evacuations resulted in ruined buildings, they didn’t manage to “evacuate” the meaning of the social relations established inside them, which are a starting point for new projects. We are not concerned with the various declarations about the exploitation of the buildings of the old Chatzikosta hospital as a health center, a kindergarten or local Administration offices, nor with the gesture politic games, either by right-wing or by left-wing arguments. Especially today, under these circumstances, we don’t care who has the power in their hands. We stand opposed to the state, the capitalists and their lackeys and we continue to fight against them.

ANTIVIOSI* WILL REMAIN A SQUAT
corner of belogianni & papandreou str.

Antiviosi* Squat, Jan. 18, 2015

*Antiviosi =literally means antibiotic but as a pun means against vested life

Πανελλαδικός Συντονισμός Με Αφορμή Τις Εκκενώσεις Των Καταλήψεων.

DSC04498

Η θρασύδειλη επίθεση ενάντια στους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους συνεχίζεται με την κρατική συμμορία να ξεσαλώνει σε ένα όργιο ωμής καταστολής!

Το ανακοίνωσαν και στα media ότι ο νόμος και η τάξη θα επιβληθεί. Αυτό που εννοούν φυσικά είναι ότι θα χρησιμοποιήσουν ότι μέσα τους είναι διαθέσιμα για να τρομοκρατήσουν και να απειλήσουν και να υποτάξουν οτιδήποτε εχθρικό και επικίνδυνο για τα συμφέροντά τους. Φυσικά αυτή η επιδίωξη εναντίον του αναρχικού και καταληψιακού κινήματος πέφτει στο κενό.

Μετά λοιπόν την εισβολή των μπάτσων στο Α.Π.Θ. και το Ε.Μ.Π. στα μέσα Αυγούστου, μετά τις εκκενώσεις των 3 καταλήψεων της Πάτρας (Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο, αυοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ) και της κατάληψης Βαλβείου στο Μεσολόγγι, το θέαμα της «ευταξίας και του νόμου» συνεχίζει το έργο του με επόμενο σταθμό τα Γιάννενα, εκκενώνοντας την κατάληψη Αντιβίωση στις 29 Αυγούστου καθώς και την κατάληψη Ορφανοτροφείου στην Θεσσαλονίκη.

Εκμεταλλευόμενοι τους βραδείς ρυθμούς του καλοκαιριού επιχειρούν να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα εκ του ασφαλούς στα κλεφτά, με στρατιές αστυνομικών δυνάμεων και με την επικουρική στήριξη διαφόρων κρατικών φορέων.

Κανένα κτίριο όμως από αυτά δεν έχει χαθεί οριστικά. Κανένας κοινωνικός χώρος δεν είναι μόνο τα ντουβάρια. Είναι πρωτίστως οι άνθρωποι και οι κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις που τους συνδέουν. Όσοι νομίζουν λοιπόν ότι μπορούν να επαναφέρουν το πρότερο καθεστώς εγκατάλειψης και φθοράς δεκαετιών αυτών των κτιρίων για να παίξουν το προπαγανδιστικό χαρτί της «αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας» είναι βαθιά γελασμένοι.

Είμαστε συσπειρωμένοι και αποφασισμένοι να απαντήσουμε όπως απαιτούν οι καιροί στις συνεχείς επιχειρήσεις των «νόμιμων και ηθικών» προπαγανδιστών που έχουν δημιουργήσει ασφυξία σε μια εν βρασμώ κοινωνία. Η αλαζονεία της εξουσίας είναι και αυτή που θα την θάψει. Το ζήτημα είναι όμως πως θα καταφέρει η κοινωνία να μην καταπλακωθεί από τα συντρίμμια που θα φέρει αυτή η κατάσταση.

Ο αρχιγκαιμπελίσκος Δένδιας και η κρατική και παρακρατική συμμορία του καθώς και οι πρόθυμοι παρατρεχάμενοί τους ένα πράγμα πρέπει να γνωρίζουν,

Οι μέρες ασυδοσίας τους είναι μετρημένες. Όποιο χέρι σηκώνεται εναντίον των δομών κοινωνικής αντίστασης θα κόβεται!

Πανελλαδικός Συντονισμός Με Αφορμή Τις Εκκενώσεις Των Καταλήψεων.

DSC04502

DSC04517

DSC04520

Δράσεις Αντιπληροφόρησης Στα Γιάννενα Για Την Εκκένωση 3 Καταλήψεων Στην Πάτρα

…μικροφωνική πραγματοποιήθηκε στα Ιωάννινα στις 6.8 το πρωί για αλληλεγγύη στις 3 καταλήψεις από την Πάτρα. Το απόγευμα έγινε επίσης μοίρασμα κειμένου στο κέντρο της πόλης αλλά και αφισοκολλήθηση του κειμενου καθώς μπηκαν αρκετά πανώ σε γειτονιές!

ΠΑΤΡΙΝΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

Στις 5 Αυγούστου άλλη μια πράξη στο έργο που λέγεται “σιωπή νεκροταφείου” παίχτηκε στην Πάτρα. Αυτή τη φορά το σενάριο περιελάμβανε την ταυτόχρονη εκκένωση τριών καταλήψεων: Της ιστορικής κατάληψης παραρτήματος – σύμβολο του τοπικού αντιδικτατορικού αγώνα, της κατάληψης Μαραγκοπούλειο, και του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Τ.ε.ι. Στις δυο τελευταίες στεγάζονταν εκτός από πολιτικές και στεγαστικές ανάγκες ενώ στο σύνολό τους λειτουργούσαν αυτοοργανωμένα, ενάντια στις εμπορευματικές σχέσεις, στις διακρίσεις μεταξύ φυλών και φύλλων.

Από τις 16 προσαγωγές που πραγματοποιήθηκαν, οι 5 μετατράπηκαν σε συλλήψεις με στημένο κατηγορητήριο.

Από τις εφτά το πρωί, βγήκαν σεργιάνι τα κοπρόσκυλα του ελληνικού κράτους κατόπιν κεντρικής πολιτικής εντολής. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί ο συντονισμός τριών διαφορετικών φορέων (Δήμος, Υπ. Υγείας, διοίκηση Τ.ΕΙ.) στο κατασταλτικό αυτό έργο; Το κράτος λοιπόν προσπαθεί να καταφέρει καίρια πλήγματα στις κινηματικές υποδομές της πόλης.

Το σχέδιο για την πάταξη των “εστιών ανομίας” ξεκίνησε τον Νοέμβρη με την εισβολή των ΕΚΑΜ στην κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, συνεχίστηκε τον Δεκέμβρη με την εκκένωση της Βίλας Αμαλίας και κορυφώθηκε τον Γενάρη μετά την ανακατάληψη της τελευταίας και την διπλή επιχείρηση σε αυτήν και την κατάληψη Σκαραμαγκά και την αποτυχημένη απόπειρα στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη. Σχέδιο το οποίο ξεκίνησε με βαρύγδουπες δηλώσεις και θεαματικές “φιέστες”, ανακόπηκε άδοξα μετά τις μαζικές και επίμονες πανελλαδικές κινήσεις αλληλεγγύης και την “σφαλιάρα” της δυναμικής πορείας των 10.000 διαδηλωτών στην Αθήνα. Αλλαγή πλεύσης λοιπόν για το κράτος που προκειμένου να συνεχίσει αυτό το έργο αναζητά “νεκρές” ημερομηνίες μεσα στο κατακαλόκαιρο μπας και αποφύγει τις έντονες αντιδράσεις.

Η επανενεργοποίηση και επέκταση του σχεδίου από το κέντρο της Αθήνας στην επαρχία είχε ως πρώτο σταθμό την πόλη της Πάτρας. Γιατί αυτό; Στην πόλη της Πάτρας τον τελευταίο περίπου χρόνο, τα αγαπημένα παιδιά κράτους και αφεντικών, τα πολυδιαφημισμένα “κομάντα” της χρυσής αυγής, τα είχαν βρει αρκετά σκούρα. Μετά τη δυσκολία να στεριώσουν εκεί γραφεία, λόγω των συνεχών τους “ανακαινήσεων” (σπάσιμο γραφειων κτλ..), τρύπωσαν τελικά δίπλα στο αστυνομικό τμήμα και το μεταγωγών. Συν τοις άλλοις, η νέα τους φωλιά είναι πολύ κοντά στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο. Μετά από αυτό, όταν φάνηκε ότι ούτε στο δρόμο δεν μπορούσαν να σταθούν με τις διαρκείς επιθέσεις των αντιφασιστών ειδικά το τελευταίο διάστημα, το κράτος αποφάσισε να εισακούσει τα κλαψουρίσματά τους ¹ και να τους ανοίξει τον δρόμο. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι ο κεντρικός σχεδιασμός είχε αποκαλυφθεί τόσο από ερωτήσεις βουλευτών της κυβέρνησης² όσο και από τα σχόλια του φασιστομπουμπούκου Α.Γεωργιάδη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά την εκκένωση της Βίλλας Αμαλίας ότι “..και μετά ερχόμαστε Πάτρα”. Ο τελευταίος άλλωστε ως υπουργός υγείας θεωρεί ότι είναι και άμεσα αρμόδιος για τη μια από τις τρεις καταλήψεις.

Οι επιθέσεις στις καταλήψεις είναι ουσιαστικά επιθέσεις σε οποιαδήποτε εστία αντίστασης στο εξουσιαστικό μοντέλο που θέλει να επιβάλλει μιζέρια, εξαθλίωση και σιωπή νεκροταφείου. Είναι επιθέσεις ενάντια και στην παραμικρή πιθανότητα οι πρακτικές και τα προτάγματα των αντιστεκόμενων που δημιουργούν τέτοιους αυτοοργανωμένους χώρους να προωθηθούν ευρύτερα στις τάξεις των εκμεταλλευόμενων. Δεν θέλουν δηλαδή και δεν πρέπει για το κράτος και τα αφεντικά, οι φτωχοί να καταλάβουν τα άδεια σπίτια -την ίδια ώρα που μεθοδεύονται πληστηριασμοί της πρώτης κατοικίας-, οι εργαζόμενοι να πάρουν τους αγώνες στα χέρια τους, ο φασισμός να τσακιστεί, οι μετανάστες να σηκώσουν κεφάλι, με λίγα λόγια δηλαδή οι καταπιεσμένοι να σπάσουμε τις αλυσίδες μας. Γι΄αυτούς λοιπόν και για χίλιους άλλους λόγους αλληλεγγύη στις καταλήψεις σημαίνει αγώνας για τη συλλογική ανατίμηση των ζωών μας.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

10, 100, 1000ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ!

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ!

1. βλ. διαβήματα και ερωτήσεις του χρυσαυγίτη Αρβανίτη στη βουλή για τις πατρινές “εστίες ανομίας”, όπως τελευταία στις 30/7/2013!…

2. π.χ. του βουλευτή Αχαΐας της Ν.Δ. Αθανάσιου Νταβλούρου ότι «το πρώην παράρτημα του πανεπιστημίου, που έχει μετατραπεί σε άντρο ανομίας και κατάλυσης κάθε δημοκρατικής νομιμότητας, πρέπει σύντομα να εκκενωθεί από τους παράνομους καταληψίες και να αποδοθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», εφ. Καθημερινή 16/7/2013

Καταληψίες από Γιάννενα

 

Μια επιβεβλημένη απάντηση σχετικά με τα δημοσιεύματα για την εκκένωση των κτιρίων του παλιού Χατζηκώστα

 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ, ΤΡΙΤΗ 25-6-2013 ΣΤΙΣ 18:30, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ

Κατάληψη Αντιβίωση

700 τετραγωνικά μέτρα στην υπηρεσία του αδιαμοσελάβιτου κινήματος,

ορμώμενο «από τα κάτω»

Λίγα λόγια για εμάς

Κατάληψη Αντιβίωση… 4,5 και κάτι ψιλά χρόνια ύπαρξης στην πόλη των Ιωαννίνων (από τον Οκτώβρη του 2008),  στην οδό Παπανδρέου 2 και Μπελογιάννη. Στεγαζόμαστε σε ένα από τα  εγκαταλελειμμένα κτίρια του παλαιού νοσοκομείου Χατζηκώστα, το οποίο είχε αφεθεί να ρημάζει στο πέρασμα του χρόνου εδώ και περίπου 20 χρόνια (όπως άλλωστε συμβαίνει και με πολλά άλλα κτίρια στην πόλη μας). Καταστήσαμε αυτόν τον άδειο και παρατημένο χώρο, με γνώμονα τη φαντασία και τη δημιουργικότητά μας, σε χώρο έκφρασης, δημιουργίας και κάλυψης στεγαστικών, πολιτικών και ψυχαγωγικών αναγκών. Η επιλογή της κατάληψης για εμάς ήταν, και είναι, μία σαφής πολιτική πράξη ενάντια στην εμπορευματοποίηση των αναγκών μας και στους εκβιασμούς που αυτή επιφέρει. Επιπλέον τυγχάνει να είμαστε ολίγον τοις αλλεργικοί σε κάθε λογής «ειδικούς» και θεσμούς του αστικού κράτους, οι οποίοι προστάζουν ότι η δική τους διαμεσολάβηση και «φιλανθρωπία» (που οι ίδιοι ορίζουν και θεσμοθετούν), αποτελεί μονόδρομο για την ικανοποίηση των αναγκών μας.

 

Επιλέγουμε το δρόμο της αυτοοργάνωσης και της αντιεξουσίας για αυτό και λειτουργούμε διαφορετικά σε σχέση με την κυρίαρχη δόμηση της κοινωνίας: χωρίς ειδικούς, αρχηγούς, ιεραρχίες και μεσάζοντες, χωρίς διαχωρισμούς μεταξύ μας οι οποίοι έχουν βάση φυλετικές, πολιτισμικές διαφορές και σεξουαλικές προτιμήσεις. Δημιουργούμε τις δικές μας δομές και προάγουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας για να κάνουμε πράξη τα θέλω μας από τα κάτω, για εμάς και για αυτούς που κοινωνικά οριοθετούνται στους «από κάτω». Το μοντέλο των ανθρωποθυσιών και των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων οι οποίες ορίζονται αυστηρά στο επίπεδο των οικονομικών/εμπορικών συνδιαλλαγών και στις δουλικού τύπου παραγωγικές/εργασιακές σχέσεις που «επιτάσσουν οι αγορές» και ο καπιταλισμός, το θεωρούμε εχθρικό και προσπαθούμε μέσα από την καθημερινότητα που αναπτύσσουμε στην κοινότητά μας να το καταπολεμήσουμε.

 

Τα γεγονότα

Στις 18/4/2013, με πρωτοβουλία του γενικού γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας και στελέχους της ΔΗΜΑΡ Ηλία Θεοδωρίδη, συσκέφτηκαν ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο δήμαρχος Ιωαννίνων Φίλιππας Φίλιος, ο διοικητής του γενικού νοσοκομείου Χατζηκώστα Φώτης Βάββας, και ο αστυνομικός διευθυντής Ιωαννίνων Ανδρέας Παπιγκιώτης με θέμα την «εξεύρεση οριστικής λύσης προκειμένου να δοθεί τέλος στην πολύμηνη κατάληψη χώρων του παλαιού νοσοκομείου «Γ. Χατζηκώστα»». Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

 

Εκτός από το κτίριο στο οποίο στεγάζεται η κατάληψη Αντιβίωση, στον ευρύτερο χώρο της περιοχής του παλιού Χατζηκώστα υπάρχουν και άλλα κτίρια τα οποία εδώ και πάρα πολλά χρόνια παραμένουν εγκαταλελειμμένα και αχρησιμοποίητα. Σε κάποια από αυτά τα κτίρια λοιπόν, τα τελευταία περίπου δύο χρόνια έχουν βρει καταφύγιο κοινότητες αστέγων μεταναστών ικανοποιώντας με αυτόν τον τρόπο την στεγαστική τους ανάγκη. Τοπικοί παράγοντες-πολιτικάντηδες και τοπικά μέσα ενημέρωσης έχουν αναφερθεί κατά καιρούς εκτενώς σε αυτό το ζήτημα αναπαράγοντας όλες τις κλισεδιάρικες ρατσιστικές μισαλλοδοξίες θεωρώντας ως «μέγιστο πρόβλημα» το ότι άνθρωποι άστεγοι βρήκαν καταφύγιο σε κτίρια τα οποία μέχρι πρότινος δεν ενδιέφεραν κανέναν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το εξώφυλλο της γνωστής κιτρινιάρικης φυλλάδας «Πρωινός Λόγος» στο φύλλο της 21ης Μαΐου 2012, με τον ρατσιστικό-φοβικό τίτλο «Αλλοδαποί κατέλαβαν τα Γιάννινα!».  Λίγες μέρες αργότερα, στις 26 Μαΐου 2012, θα πραγματοποιηθεί στην περιοχή που διέμεναν μετανάστες επιχείρηση-σκούπα της αστυνομίας, κατόπιν εντολής της διοίκησης του Χατζηκώστα. Τα κτίρια σφραγίστηκαν, οι μετανάστες «που κατέλαβαν τα Γιάννινα» ποτέ δε βρέθηκαν, ενώ οι μοναδικοί μετανάστες που είχαν διαμείνει στα κτίρια, σφραγίστηκαν μαζί με αυτά(!) και ελευθερώθηκαν μετά από παρέμβαση της κατάληψης Αντιβίωση.

 

Πέρα όμως από το θέμα των μεταναστών και εμείς ως κατάληψη Αντιβίωση έχουμε κατά καιρούς την τιμητική μας, με δημοσιεύματα περί της «αξιοποίησης» των κτιρίων του παλιού Χατζηκώστα άλλοτε ως σχολεία, άλλοτε ως πάρκα υγείας (Νέοι Αγώνες, φύλλο  31 Μαρτίου-1 Απριλίου 2012), άλλοτε ως πολιτισμικά κέντρα. Γυρνώντας λοιπόν στο αρχικό μας θέμα, συσκέφτηκαν οι 5 αυτοί τοπικοί παράγοντες, για να δουν με ποιο τρόπο θα απαλλαγούν οριστικά από όλους αυτούς τους «ενοχλητικούς» που έχουν καταλάβει κάποιο από τα κτίρια. Πιο συγκεκριμένα οι προτάσεις για την «αξιοποίηση» των κτιρίων περιλαμβάνουν την εκμετάλλευση όσων κτιρίων θεωρηθούν χρήσιμα και κατεδάφιση όλων των υπολοίπων προκειμένου (όπως αναπαράγει και ο τοπικός τύπος, εφημερίδα Ελευθερία φύλλο 19ης Απριλίου 2013) « να μην μετατραπούν σε σύντομο χρονικό διάστημα σε καταφύγια αστέγων», καθότι αυτό, σύμφωνα με την εξουσία είναι κάτι το ανεπίτρεπτο (κατά την πάγια θέση της «αν δεν έχεις τα μέσα για την κάλυψη των βασικών σου αναγκών τράβα ψόφα»).

 

Η πραγματικότητα

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από τις λέξεις των τοπικών παραγόντων και  των μέσων ενημέρωσης;

 

  • Οι καταλήψεις…

Οι καταλήψεις του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου αποτελούν κέντρα πολιτικής ζύμωσης, κοινωνικών και ταξικών αγώνων και χώρους δημιουργίας αντι-δομών πέρα από τις κυρίαρχες υπάρχουσες, που εν μέσω κρίσης αποδεικνύονται τώρα παρά ποτέ επίκαιρες και αναγκαίες(πχ κοινωνικά ιατρεία, συλλογικές κουζίνες, αυτοοργανωμένα μαθήματα χωρίς αντίτιμο, χαριστικά παζάρια, βιβλιοθήκες, κτλ). Οι δομές και τα εγχειρήματα που αναπτύσσονται σε αυτούς τους χώρους, στηρίζονται στην ισότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ των μελών που τις απαρτίζουν και η δημιουργία τους είναι εκ διαμέτρου αντίθετης λογικής από αυτήν της ελεημοσύνης. Λογική η οποία χαρακτηρίζει όλες τις κυρίαρχες θεσμικές δομές του κράτους και των παραφυάδων του όπως πχ ΜΚΟ: κράτος και αφεντικά πετούν μερικά ψιχουλάκια στους από κάτω για να εκτονώνουν αντιδράσεις τώρα που το κοινωνικό κράτος της δεκαετίας του ’80 καταρρέει,  ενώ οι ίδιοι υφαρπάζουν όλο τον κοινωνικό πλούτο που παράγεται και λεηλατούν τη φύση για την αύξηση των κερδών τους. Για αυτό λοιπόν και οι καταλήψεις τον τελευταίο χρόνο έχουν βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα της κρατικής καταστολής. Όπως για παράδειγμα η Villa Amalias(Αθήνα), η κατάληψη Σκαραμαγκά(Αθήνα), η κατάληψη Δέλτα(Θεσσαλονίκη).

 

  • Οι μετανάστες…

Οι μετανάστες υπό διωγμό. Σιγά το νέο… Τόσα χρόνια είμαστε στο ίδιο έργο θεατές: συμπίεση προς τα κάτω του πιο καταπιεσμένου κομματιού του κοινωνικού ιστού (αυτού των μεταναστών), εξώθησή του στη μερίδα των αποκλεισμένων και διαρκής υποτίμηση της εργατικής τους δύναμης μέσω της συνεχιζόμενης παρανομοποίησής τους. Αποτέλεσαν κυρίαρχο θέμα στην πολιτική ατζέντα πέρυσι εν μέσω προεκλογικής περιόδου, με τις ναζιστικού τύπου τρομολαγνίες περί «υγειονομικών βομβών» και την εγκαινίαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών. Φυσικά όλες αυτές οι διώξεις δεν είναι πρωτόγνωρες για ένα κράτος, στα σύνορα του οποίου (υδάτινα και ηπειρωτικά) έχουν θαφτεί χιλιάδες μετανάστες, που θρέφει και φροντίζει να αναπαράγει κατά το μέγιστο τις εθνικιστικές κορώνες και τα ρατσιστικά μίση, στα κρατητήρια του οποίου βασανίζονται και στοιβάζονται μετανάστες απλά και μόνο γιατί υπάρχουν, καθότι η ύπαρξή τους και μόνο θεωρείται από το κράτος (και από μία μερίδα ρατσιστών και φασιστών) «παράνομη».

 

Και είναι άλλωστε το ίδιο το κράτος που παρέχει στα παραπαίδια του, κυνηγούς μεταναστών και μαχαιροβγάλτες νεοναζί της χρυσής αυγής, προστασία, κάλυψη ακόμα και νομική υπεράσπιση. Όπως για παράδειγμα, στην περίπτωση της δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν από δύο μέλη των ταγμάτων εφόδου φασίστων (οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι δολοφόνησαν τον μετανάστη γιατί τους εμπόδιζε με το ποδήλατό του τη διέλευση του δρόμου!), όπου συνήγορος υπεράσπισης του ενός εκ των δύο δολοφόνων είναι ο πρώην βουλευτής και υπουργός της ΝΔ, Γιαννιώτης δικηγόρος Αντώνης Φούσσας.

 

Τώρα λοιπόν που τα πολλά καρότα τελείωσαν, η μορφή του «ξένου», του «άλλου», αυτού εν ολίγοις που «ευθύνεται για τα δεινά μας» πρέπει να προσωποποιηθεί έτσι ώστε να μετουσιωθεί σε υποκείμενο ξεσπάσματος και εκτόνωσης της οργής του πληθυσμού. Οργή που προκαλεί η συνεχιζόμενη συμπίεση προς τα κάτω και η επισφάλεια, και η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά απόρροια της κρίσης των περίφημων θεοποιημένων αγορών(στο βωμό των οποίων θα πρέπει να θυσιαστούν τα χαμηλά στρώματα), των «θεόσταλτων» επενδυτών και αφεντικών (δηλαδή της οικονομικής –καπιταλιστικής θα λέγαμε εμείς – κρίσης του 2008).

 

Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, και με δεδομένο ότι η κατασκευή του στρατοπέδου συγκέντρωσης στην Κακαβιά προχωράει με χρονικό ορίζονται παράδοσης και λειτουργίας το καλοκαίρι του 2013, οι προσπάθειες για διώξεις των άστεγων μεταναστών από τα κτίρια στα οποία έχουν βρει κατάλυμα, ήταν κάτι το αναμενόμενο. Και δε θα μας φανεί περίεργο αν στα πλαίσια των διώξεων, ξαφνικά εμφανιστούν δήθεν «αγανακτισμένοι κάτοικοι» οι οποίοι είτε «μαζεύουν υπογραφές» είτε «διαμαρτύρονται» για άλλα πράγματα.

 

  • Η «αξιοποίηση»…

Οι εξαγγελίες για «αξιοποίηση» των κτιρίων είναι εντελώς υποκριτικές. Τόσα χρόνια αυτά τα κτίρια παρέμεναν εγκαταλελειμμένα και καμία δημοτική αρχή, καμιά διοίκηση του Χατζηκώστα δεν ενδιαφέρθηκε για αυτά. Θυμόμαστε ακόμα τις χαιρετούρες και τις εξαγγελίες για δημιουργία νηπιαγωγείου στις τηλεοπτικές κάμερες το 2009 του νυν περιφερειάρχη Ηπείρου Α.Καχριμάνη, μπροστά από το πέτρινο κτίριο στο παλιό Χατζηκώστα. Το κτίριο τελικά κάηκε και ποτέ δεν αποκαταστάθηκε προς δημιουργία νηπιαγωγείου. Διαβάζουμε τις διάφορες προτάσεις για «αξιοποίηση», είτε ως πάρκο υγείας είτε ως σχολείο είτε ως πολιτισμικό κέντρο, και μας φαίνονται εξαιρετικά περίεργες έως φαιδρές. Πώς ακριβώς, σε μία χρονική συγκυρία όπου το κράτος έχει επιλέξει να κλείσει νοσοκομεία και σχολεία και να θεσμοθετήσει την επί πληρωμή πρόσβαση σε άλλοτε δημόσιες υπηρεσίες όπως πχ στα νοσοκομεία (σε μία περίοδο μάλιστα που εξαιτίας της τεράστιας ανεργίας και της μαύρης εργασίας πάρα πολύς κόσμος δεν έχει ασφάλεια υγείας), θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει τέτοια εγχειρήματα τα οποία θα χαίρουν ελεύθερης πρόσβασης από όλους μας; Πριν από λίγο καιρό ήρθε στη δημοσιότητα η υπόθεση της υπεξαίρεσης από τη δημοτική αρχή ενός εκατομμυριού ευρώ, οπότε μπορούμε να καταλάβουμε όλοι ότι αυτό το οποίο στην πραγματικότητα χρηματοδοτείται από τα κρατικά ταμεία(και μάλιστα αδρά) είναι οι τσέπες μερικών παραγόντων.

 

Πριν μερικές εβδομάδες, στις 26 Απριλίου 2013, μιλώντας σε εκδήλωση στα Γιάννενα, η υφυπουργός υγείας Φ. Σκοπούλη δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «είναι αδιανόητο στα Γιάννενα να λειτουργούν δύο νοσοκομεία αντί για ένα, γιατί είναι σπατάλη πόρων» και ότι «το πρόβλημα στο χώρο της υγείας εντοπίζεται στους πολίτες αυτής της χώρας που δεν προσέχουν την υγεία τους και καπνίζουν, πίνουν, αγχώνονται για αυτό και αρρωσταίνουν. Η χρηματοδότηση της υγείας από μεριάς κράτους είναι ήδη πολύ υψηλή» (στα πλαίσια προφανώς της προπαγάνδισης και της αγιοποίησης των κρατικών περικοπών στο χώρο της υγείας και της διαρκούς εσκεμμένης υποβάθμισης των δημόσιων υποδομών υγείας). Οι ίδιοι λοιπόν οι οποίοι «κόπτονται» για δομές υγείας «για όλους τους πολίτες» προχωρούν στο κλείσιμο νοσοκομείων!

 

Να θυμίσουμε ότι το Χατζηκώστα έχει κλείσει ήδη 8 κλινικές του, κατά καιρούς έχει για μήνες το προσωπικό του απλήρωτο ενώ επέτρεψε στη ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα (καλοκαίρι 2012) από το σύλλογο ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας(ο οποίος επίσης στεγάζεται στο παλιό Χατζηκώστα). Να θυμίσουμε επίσης ότι ο Καλός Σαμαρείτης (τμήμα του Ερυθρού Σταυρού) έχει πάρει προθεσμία για φύγει από το κτίριο στο οποίο στεγάζεται (στο παλιό Χατζηκώστα), ενώ σε σχέση με το ΕΚΑΒ υπάρχει πάγιο αίτημα για να φύγει από την περιοχή. Αν φυσικά συνεχίσει να υπάρχει ΕΚΑΒ, με τη δομή που λειτουργούσε, καθότι εντάσσεται και αυτό στο πρόγραμμα «εξορθολογισμού δαπανών» με ότι συνεπάγεται αυτό για τη δημόσια και δωρεάν χρήση των υπηρεσιών του.

 

Τα κτίρια του παλιού Χατζηκώστα έχουν περάσει πλέον στον οργανισμό ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, ΤΑΙΠΕΔ (όπως άλλωστε τα πάντα μέχρι και οι δρόμοι). Μήπως λοιπόν τελικά, αν ποτέ δημιουργηθούν οι οποιεσδήποτε δομές, η πρόσβαση και «η δημόσια χρήση» τους δε θα είναι και τόσο «δημόσια και ελεύθερη», αλλά αντίθετα θα παρέχεται μετά καταβολής κάποιου αντιτίμου , στον x,y ιδιώτη που θα έχει εξαγοράσει τα κτίρια και που θα μπορούν να διαθέσουν μόνο οι λίγοι; Ας μην πάμε μακριά:  το παράδειγμα του Ξενία(πρώην δημόσιος χώρος), και της παραχώρησής του για «αξιοποίηση»  (έναντι ευτελούς χρηματικού ποσού, το οποίο μάλιστα προσφάτως μειώθηκε κατά 350000 ευρώ) στον επιχειρηματία Μήτση είναι μία από τις μεγαλύτερες αποδείξεις όσον αφορά την πόλη μας, για το πώς εννοούν την  περίφημη «αξιοποίηση» κρατικοί παράγοντες και επιχειρηματίες. Γιατί άλλωστε ποιος από εμάς έχει τα λεφτά για διαμονή σε ξενοδοχεία τύπου Grand Serai;

 

Η κρατική πολιτική της εξαθλίωσης, της πολύ μεγάλης ανεργίας, των αυξανόμενων νεοαστέγων και των χιλιάδων αυτοκτονιών, εφαρμόζεται και στην πόλη μας: καλύτερα μπάζα και κατεδαφισμένα κτίρια, παρά σπίτι για όλους. Επιπλέον στη μέση βρίσκονται και οι πολιτικαντισμοί των τοπικών παραγόντων προκειμένου για να δείξουν ότι παράγουν έργο (πχ Φώτης Βάββας ο οποίος φεύγει από τη διοίκηση του Χατζηκώστα και πιθανόν να θέλει να δείξει ότι αφήνει μία παρακαταθήκη πίσω του πέρα από τις κλεισμένες κλινικές του Χατζηκώστα).

 

Τελειώνοντας…

Για να τελειώνουμε λοιπόν. Θα λέμε ξανά και ξανά τα ίδια μέχρι να βαρεθούμε τη ζωή μας. Δημαρχαίοι, μπάτσοι, δικαστές, διοικητές και λοιποί παρατρεχάμενοι η Αντιβίωση δεν είναι για τα δόντια σας, δε χωράει στα μικροπολιτικά παιχνίδια εξουσίας. Είναι ένα κτίριο το οποίο αξιοποιείται ΗΔΗ και έχει μία πραγματικά δημόσια χρήση. Οι δομές και τα εγχειρήματά της δεν αποτελούν προνόμιο για τους λίγους αλλά αντίθετα, χώρους χρήσης, δημιουργίας και ζύμωσης για τους πολλούς. Στα χρόνια λειτουργίας της , το κτίριο αυτό απέκτησε έναν χαρακτήρα πραγματικής δημόσιας χρήσης. Είμαστε και θα παραμείνουμε παρόντες μέσα από τις διαδικασίες μας και τη φυσική μας παρουσία στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, ωσάν αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό ανάχωμα, πάντα δίπλα στους αποκλεισμένους και τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου του μικρού.

 

 

Και επειδή είμαστε αδιόρθωτα ονειροπόλοι

δηλώνουμε ότι τα θέλουμε όλα….

Και τα θέλουμε για όλους!

 

 

 

μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο: κείμενο Αντιβίωσης για απάντηση στα δημοσιεύματα, Ιούνιος 2013

Παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο

Την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στις καταλήψεις Villa Amalias, Σκαραμαφκά και Λέλας Καραγιάννη οι οποίες δέχτηκαν τις τελευταίες ημέρες επίθεση από το κράτος, πραγματοποίησαν παρέμβαση στο δημαρχείο Ιωαννίνων την ώρα που συνεδρίαζε το δημοτικό συμβούλιο με θέμα τον προϋπολογισμό του 2013. Εκτός από το πανό που αναρτήθηκε με σύνθημα ” Όλα μας ανήκουν, όλα είναι κλεμμένα, κατάληψη σε βίλες και  εγκαταλελειμμένα”, πετάχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Villa Amalias

Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Villa Amalias 

 

Εδώ και 22 χρόνια στο κέντρο της Αθήνας υπάρχει ο απελευθερωμένος χώρος της κατάληψης Villa Amalias. Απελευθερωμένος από κάθε είδους ιεραρχία και εκμετάλλευση, ένας χώρος με αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά που προτάσσει την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη.

Όλα αυτά τα χρόνια ύπαρξής της η Villa Amalias αποτέλεσε στόχο της εξουσίας. Το κράτος και τα τσιράκια του (φασίστες και Μ.Μ.Ε.) επιτέθηκαν αλλεπάλληλες φορές στην κατάληψη. Η τελευταία τους επίθεση πραγματοποιήθηκε το πρωί της Πέμπτης 20/12/12. Αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλλαν στον κατειλλημένο-απελευθερωμένο χώρο συλλαμβάνοντας 8 συντρόφους και συντρόφισσες καταληψίες, κατάσχοντας προσωπικά αντικείμενα και σφραγίζοντας το κτίριο. Αλληλέγγυοι σύντροφοι που κατευθύνονταν στην περιοχή προσήχθησαν από μηχανοκίνητες δυνάμεις καταστολής, όπως επίσης προσαγωγές συντρόφων και συντροφισσών πραγματοποιήθηκαν και στο δημαρχείο αθηναίων όπου βρέθηκαν για να παρέμβουν στο δήμαρχο της καταστολής Καμίνη.

Στην κατάληψη της Villa Amalias, όπως και σε κάθε κατειλλημένο και αυτοδιαχειριζόμενο  χώρο με αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας. Η επίθεση που δεχόμαστε από το κράτος και τους διάφορους παρατρεχάμενους του είναι αναμενόμενη. Είμαστε εχθροί του συστήματος που εκμεταλλεύεται τις ζωές μας, και όπως εμείς μέσα από τις δομές αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας, που χτίζουμε καθημερινά επιτιθόμαστε στην εξουσία, έτσι κι αυτή αποπειράται να μας καταστείλει.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας και ως τέτοιο θα το χρησιμοποιήσουμε ενάντια στην εξουσία. Δεν επιτέθηκαν μόνο στη Villa Amalias. Επιτέθηκαν σε κάθε αντιστεκόμενο που δε σκύβει το κεφάλι στα σχέδιά τους. Στον πόλεμο που μαίνεται, στις μάχες που θα δώσουμε, βρισκόμαστε στο πλευρό καθενός που αντιπαλεύει κάθε είδους εξουσία.

 

 

 

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ VILLA AMALIAS 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ 

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ 

 

Κατάληψη Αντιβίωση 

& σύντροφοι/ισσες

Το κείμενο σε pdf

Παρέμβαση στην πανηπειρωτική συνέλευση της ΔΗΜΑΡ

Την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση της κατάληψης Αντίβιωση και αλληλέγγυων στην πανηπειρωτική συνέλευση της ΔΗΜΑΡ για την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα στην Θεσσαλονίκη και για την καταστολή εναντίον των καταλήψεων γενικότερα με συνθήματα, μοίρασμα κειμένου και πανώ:

“Ξεφτιλισμένοι αριστεροί, τα άδεια κτήρια αξιοποιούνται ήδη” .

Μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν:

10, 100 χιλιάδες καταλήψεις ενάντια σ’ ένα κόσμο οργανωμένης πλήξης

Είτε με εκαμίτη, είτε μ’ ασφαλίτη, κατάληψη θα κάνουμε στου Ψαριανού το σπίτι

Ίδια είν’ τ’ αφεντικά, δεξιά κι αριστερά. 

Το κείμενο της παρέμβασης εδώ